لالایی ها:
لالایی ها جزو اشعار عامیانه می باشند و اشعاری هستند که مادران برای خواب کردن کودکان خود آنها را کنار گهواره با آهنگ خاصی میخوانند. در واقع لالایی قبل از آن که شعر باشد نغمه و آواز است. هر چند در لالایی مفهوم شعر اهمیت زیادی ندارد و مدنظر نیست، اما در بسیاری از آنها مضامین جالبی وجود دارد که حکایت از درد دلهای مادر یا آرزوها و امیدهای او برای آیندهی فرزندش دارد. در برخی لالاییها حتی یک سری روایتهایی دیده میشود. جالب است که بیشتر لالاییهای دنیا با مکرر کردن سیلاب لا آغاز میشود. لالاییها در میان کهنترین اقوام و تمدنها وجود داشته است و هنوز هم در میان بسیاری از ملل از جمله قبایل به شکلهای گوناگون وجود دارد. لالاییها در عین حال سرچشمهی الهام برخی شعرهای معاصر کودک است.
.
شعر داستانی:
در شعر روایتی یا داستانی، شاعر داستانی را با استفاده از کلام آهنگین شعر بیان میکند و سعی می کند با استفاده از این نوع سخن داستان را برای کودکان جالبتر و گیراتر و پراحساستر بیان کند. از ویژگی های شعری مثل ضرب آهنگ، موسیقی، حرکت، خیالانگیزی و لحن و صوت میتوان استفاده کرد که به داستان گیرایی بیشتری بدهد. شعر داستانی میتواند راجع به هر چیز باشد؛ داستانهایی از زندگی انسان یا حیوانات یا توصیف اشیاء. داستان منظوم نخودی یکی از این دسته از اشعار است.
.
شعر حماسی:
این شعرها هم مثل شعرهای داستانی هستند، با این تفاوت که داستان آنها حماسی است. در گذشته، چه در اروپا و چه در ایران و هر جای دیگر، داستانها را غالباً به صورت شعر میسرودند. حماسهها هم از این جملهاند و به عنوان نمونه از حماسههای ایلیاد، اودیسه، شاهنامهی فردوسی، انئید ویرژیل که شاعر رومی است و رامایانا و مهاباراتا از حماسههای هندی مثال بزنیم. منظومههای رُلان و السید از منظومه سدههای میانه اروپا هم گاهی در ردیف حماسه جای داده میشوند.
.
شعر غنایی:
این نوع شعر به گروهی از اشعار که بهویژه با تکیه بر ضرب آهنگهای موسیقیایی به توصیف طبیعت، جانوران، باد، ستارهها، گل، درخت و بسیاری چیزهای دیگر از این قبیل میپردازد، گاهی عنوان شعر غنایی دادهاند. در این اشعار شاعر تلش می کند با استفاده از موسیقی، کلام زیباییهای زندگی را به کودک نشان دهد. گستردگی شعر غنایی بههمان گستردگی زندگی است. از شاخهی گل باغچه تا رنگینکمان آسمان میتواند موضوع شعر غنایی قرار گیرد.
.
منابع :
.https://www.tazeha.pub