دوچرخه سواری یک ورزش تمام عیار و یک تفریح لذت بخش برای کودکان است. وقت کافی، مکانی امن و تشویق فراوان کودک، تنها چیزهایی ست که برای آموزش دوچرخه سواری به فرزندتان نیاز دارید است.
در بیشتر موارد، بچه ها به تنهایی و به طور ذاتی نحوه استفاده از دوچرخه ی بدون رکاب را می فهمند. اما لازم است که در این بین آموزش های لازم به او داده شود. فراموش نکنید که دوچرخه سواری را بعنوان یک تفریح شاد و مفرح به فرزندتان معرفی کنید نه یک اجبار! در این مطلب اصول آموزش دوچرخه سواری به کودکان بصورت گام به گام توضیح داده شده است.
.
یک دوچرخه ی مناسب برای کودک خریداری کنید
قبل از اینکه انتظار داشته باشید فرزندتان بر دوچرخه سواری مسلط شود، باید یک دوچرخه ی تعادلی خوب برای او خریداری کنید. این روزها دوچرخه های متنوعی در بازار موجود است که می توانید از میان آنها بهترین دوچرخه را انتخاب کنید. توجه داشته باشید که از خرید دوچرخه های سایز بزرگ برای کودک بپرهیزید چون اینکار موجب کند یا متوقف شدن روند یادگیری او می شود. اندازه ی دوچرخه باید به گونه ای باشد که دست های کودک به راحتی به فرمان و ترمزها برسد و زمانیکه روی زین می نشیند، به راحتی کف پاهای خود را روی زمین قرار دهد.
توجه: دوچرخه هایی که برای کودکان 2 تا 4 سال طراحی می شوند معمولا رکاب ندارند و در حقیقت برای آموزش دوچرخه سواری به کودکان طراحی شده اند. به این دوچرخه ها، دوچرخه های تعادلی گفته می شود. اگر دوچرخه ی فرزندتان رکاب دارد، باید آن را باز کنید تا کودک ابتدا با مفهوم تعادل و اصول ترمز گرفتن آشنا شود.
.
انتخاب سایز مناسب برای دوچرخه
خرید دوچرخه کودک با اندازه مناسب با توجه به سن و جثه کودک بسیار مهم است. سایز بزرگ دوچرخه باعث می‌شود کنترل دوچرخه برای کودک سخت شده و به خود آسیب برساند. این تصور که یک دوچرخه برای کودک بخرید تا برای چندین سال استفاده کند اشتباه است. در هر سنی باید دوچرخه‌ای مناسب کودک خریداری شود تا کودک شما در امنیت کامل از دوچرخه سواری لذت ببرد.
برای مثال باید توجه کنید هنگام نشستن روی دوچرخه پای کودک به زمین برسد. نشیمنگاه نیز باید برای کودک مناسب بوده و قسمت کمی از آن خالی بماند به علاوه کودک باید به راحتی به ترمزها دسترسی داشته باشد.
.
توجه به قطر چرخ
نکته مهمی که بسیار مهمتر از اندازه بدنه است قطر چرخ دوچرخه می‌باشد. در واقع معیار اصلی شما در خرید باید قطر چرخ دوچرخه باشد. هرچقدر سن کودک کمتر باشد قطر چرخ دوچرخه نیز باید کاهش یابد.
◉ برای سنین 4 تا 5 سال: قطر چرخ 12 و ارتفاع بدنه 14 تا 17 اینچ
◉ برای 6 سال: قطر چرخ 16 و ارتفاع بدنه 18 تا 21 اینچ
◉ برای سنین 7 تا 8 سال: قطر چرخ 20 و ارتفاع بدنه 22 تا 25
◉ برای 9 سال به بالا: قطر چرخ 24 و ارتفاع بدنه 26 اینچ به بالا
.
خرید کلاه و لوازم ایمنی
کلاه ایمنی، زانوبند، مچ بند، بوق، چراغ و چرخ‌های کمکی از لوازم ایمنی مهم برای دوچرخه کودکان هستند. دقت کنید کلاه باید کاملا اندازه سر کودک باشد. چرخ‌های کمکی برای شروع یادگیری دوچرخه سواری مفید هستند. استفاده از کلاه، مچ بند و زانو بند در هر بار دوچرخه سواری ضروری است زیرا احتمال افتادن کودک وجود دارد و نباید صدمه جدی ببیند.
بوق باعث می‌شود کودک اگر کنترل خود را از دست داد با بوق زدن به کسی صدمه نزند و افراد را از خطر مطلع کند. چراغ نیز برای دوچرخه سواری در شب و افزایش امنیت اهمیت بسیاری دارد.
.
جنس دوچرخه
اصولا دوچرخه‌های ارزان قیمت از مواد نامرغوب و بی کیفیت ساخته شده که استحکام کمی داشته ولی وزن بالایی دارند. این وزن بالا رکاب زدن را برای کودک مشکل می‌کند. حتما دقت کنید جنس دوچرخه برای کودکان باید از فولاد باشد و هیچ وقت سراغ دوچرخه‌های استیل نروید.
.
انتخاب ترمز مناسب در دوچرخه
با توجه به سن کودک باید دوچرخه‌ای با ترمز مناسب انتخاب کنید. برای مثال کودکان زیر 5 سال نمی‌توانند از ترمز دستی استفاده کنند و دوچرخه آنها باید با ترمز پدالی باشد. به علاوه از نرمی و سالم بودن ترمز مطمئن بوده و بعد از خرید نیز هر چند مدت ترمز را کنترل کنید.
.
انتخاب دوچرخه‌های دنده دار
این مدل دوچرخه ها باعث می‌شوند کودک به راحتی بتواند بر روی هر سطحی که دوست دارد دوچرخه سواری کند. فقط باید مطمئن شوید که فرزند شما مهارت‌های کافی برای استفاده از چنین دوچرخه‌ای را دارد.
.
سایر نکات مهم
در هنگام خرید حتما قسمت هایی که در ادامه نام می‌بریم را کنترل کنید.
◉ ترمزها را کنترل کنید تا مطمئن شوید روان و بدون هیچ ایرادی کار می‌کنند.
◉ چرخ جلو را بررسی کنید که سالم بوده و به هیچ سمتی تاب نداشته باشند.
◉ بدنه دوچرخه را بررسی کنید و امتحان کنید که با دست خم نشود.
◉ مطمئن شوید اجزای دوچرخه تراز هستند.
◉ هنگام خرید کودک خود را با خود ببرید تا هم نظر دهد و هم از انتخاب اندازه مناسب دوچرخه مطمئن شوید.
.
آموختن دوچرخه سواری بدون رکاب
◉ تمرین سوار شدن و پیاده شدن از دوچرخه این مرحله اغلب نادیده گرفته می شود. کودک باید دراین مرحله تشویق شود و چندین بار آنر ا تکرارکند. دوچرخه را از یک سمت به کودک تکیه دهید تا سوار شدن آسان گردد.
◉ اسکیت کردن و سر خوردن از کودک بخواهید دسته های نگهدارنده را بگیرد و در حالی که بر دوچرخه نشسته است. با پاهایش به عقب و جلو حرکت کند.
◉ کودک را ترغیب کنید تا با گام های بلند حرکت کند سعی کنید اورا وادار به طی کردن مسیرهای طولانی کنید تا پاهایش عادت کند.
◉ توجه داشته باشید که کودک بطور همزمان با دو پایش فشار وارد کند همانطور که او تمرین اسکیت رفتن را انجام می دهد، ترغیبش کنید تا به جای نگاه کردن به پاهایش به جلو نگاه کند. به کودک پیشنهاد دهید تا دوچرخه را با هر دو پا رو به جلو حرکت دهد. در آن صورت یک سربالایی کوتاه و با شیب کم پیدا کنید و به کودک اجازه دهید تا از آن بالا رود. سپس با سرعتی کم به پایین سر بخورد. اگر او از این کار راضی بود مسیر را طولانی کرده و به نقاط بالاتر بروید.
.
چرخاندن فرمان و چرخ ها هنگام سر خوردن:
هنگامی که کودکتان توانایی اسکیت کردن و سر خوردن را به دست آورد، چرخش فرمان را به او بیاموزید.
1-دوره آسان گذر از مانع :مخروط های ایمنی نارنجی رنگ را طبق یک الگو بچینید و به کودک تان بگویید تا بین آن ها حرکت کند.
2- شما نیز بر دوچرخه خود سوار شوید و کودک را با سرعتی آهسته دنبال کنید، به تدریج سرعت خود را افزایش دهید.
.
یادگیری دوچرخه سواری با رکاب :
چنانچه در نمناک توضیح داده ایم هنگامی که کودک با دوچرخه تعادلی توانست حرکت کند و مهارت های لازم را به دست آورد وقت آن است که رکاب های دوچرخه را متصل کنید اما همچنان صندلی دوچرخه را در وضعیت پایین نگه دارید تا کودک کنترل توقف دوچرخه را بر دست گیرد.
.
آگاهی از رکاب ها:
دراین مرحله از کودک بخواهید تا پاهای خود را جمع کرده و به رکاب زدن عادت کند. برای کمک به کودک روبروی او قرار بگیرید و در حالی که بر دوچرخه سوار شده است میله نگهدارنده جلو را نگه دارید و از او بخواهید به پاهای خود نگاه کرده و رکاب بزند. سپس از او بخواهید تا به جلو نگاه کرده و متمرکز شود.
.
کند شدن و متوقف کردن:
قبل از شروع به رکاب زدن، ترمز گرفتن را بیاموزد و سرعت خود را کم کند.
◉ از یک موقعیت متوقف شده شروع کنید:در مرحله بعد زمان آن فرارسیده است که کودک حرکت کرده و متوقف شود. اگر دوچرخه دارای چرخ دنده است اطمینان حاصل کنید که کودک احساس راحتی و تعادل داشته باشد.
◉ بگذارید کودک با یک پای صاف روی زمین و پای دیگر روی رکاب شروع کند و سپس روی صندلی بنشیند. به او بیاموزید تا با فشار بر روی رکاب پا بگذارد زیرا در غیر این صورت دوچرخه به جلو خواهد رفت.
◉ گزینه دیگر آن است که با یک پا روی رکاب از پای دیگر برای اسکیت کردن استفاده کند برای رسیدن به سرعت یک قدم اسکیت برداشته و سپس رکاب دوم را پیدا کند.
◉ چرخاندن فرمان و دوچرخه هنگامی که کودک رکاب زدن را آموخت از او دور شده و بخواهید که دور بزند. هم چنین می توانید با چیدمان مخروط ها دور زدن را به او بیاموزید.
◉ برای سرگرم کننده کردن آموزش فاصله مخروط ها را کم و زیاد کنید و یک مخروط را 10-20 متر جلوتر قراردهید و از کودک بخواهید قبل از اصابت به آن متوقف شود.
◉ هنگامی که کودک تان این مراحل را آموخت با او مسیری را دوچرخه سواری کنید.
.
مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودکان
مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودکان شامل 4 مرحله ی زیر است:
1- ایستادن و راه رفتن
2- نشستن و راه رفتن
3- نشستن، دویدن و حفظ تعادل
4- نشستن، دویدن و بلند کردن پاها از روی زمین
در این قسمت تمام موارد فوق بصورت کامل توضیح داده شده است.
.
1- ایستادن و راه رفتن (برای کودکان بین 18 ماه تا 3 سال)
کاری که کودک باید انجام دهد: کودکان 18 ماه تا 3 سال هنگام شروع یادگیری دوچرخه سواری، معمولاً بالای چارچوب دوچرخه می ایستند و راه می روند. کودکان در این سن معمولا سعی نمی کنند روی زین دوچرخه بنشینند و اغلب در مقابل انجام اینکار مقاومت می کنند. بعضی از بچه ها بیشتر راه می روند و برخی دیگر تنها چند قدم به جلو می روند.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ مدت زمان این مرحله می تواند بسیار متفاوت باشد، اما تقریباً برای همه ی کودکان، طولانی ترین مرحله یادگیری خواهد بود. بعضی از بچه ها در اولین روزهای دوچرخه سواری، نشستن و راندن دوچرخه را یاد می گیرند درحالیکه راحت نشستن روی زین دوچرخه برای برخی دیگر از بچه ها ممکن است تا چند ماه طول بکشد. به طور کلی هرچه کودک کوچکتر باشد، مرحله ایستادن و راه رفتن طولانی تر می شود.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: در این مرحله و در واقع در تمام مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودک، باید از پشت هوای کودک را داشته باشید. به کودک اجازه دهید تا جایی که لازم است با دوچرخه راه برود. برای بچه هایی که سرعت پیشرفت آنها کند است، با صبوری رفتار کنید و اجازه دهید با سرعت خود به جلو حرکت کنند.
.
2- نشستن و راه رفتن (برای کودکان بین 2 تا 3 سال)
کاری که کودک باید انجام دهد: سرانجام بچه ها یاد می گیرند که روی زین دوچرخه بنشینند اما در این مرحله نیز کودک همچنان به راه رفتن خود با دوچرخه ادامه می دهد. در این مرحله کودک می تواند کم کم لذت دوچرخه سواری را احساس کند.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ هرچه کودک کوچکتر یا ترسوتر باشد، مرحله “نشستن و راه رفتن” بیشتر طول می کشد. اما همین که کودک نشستن روی زین و حرکت همزمان را یاد گرفت، سعی می کند بجای راه رفتن، بدود. در نتیجه به محض تسلط بر نشستن و راه رفتن، بچه ها خیلی زود به مرحله بعدی یعنی مرحله ی “نشستن و دویدن” می رسند.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: در این مرحله همراه کردن کودک با دیگر کودکانی که در حال دوچرخه سواری هستند، بسیار مفید است. کودک با دیدن بچه های دیگر که با خوشحالی دوچرخه سواری می کنند، متوجه می شود که دوچرخه ها واقعاً سرگرم کننده هستند! بچه هایی که شخصیت های رقابتی دارند هم سعی می کنند که از بچه های دیگر جلو بزنند. همین امر به آنها کمک می کند تا به مرحله “نشستن و دویدن” برسند.
با این وجود کودکان ترسو ممکن است از سرعت کند خود در مقایسه با دیگر بچه ها ناامید شوند و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. در این شرایظ سعی کنید کودک خود را دلگرم کنید و از مقایسه ی او با دیگران بپرهیزید. با ایجاد روحیه و اعتماد بنفس در کودک، سرعت پیشرفت او را بیش از پیش افزایش دهید.
.
3- نشستن، دویدن و حفظ تعادل (برای کودکان بین 2 تا 4 سال)
برای این مرحله آماده باشید. وقتی کودک یاد گرفت با دوچرخه تعادلی خود بدود، بهتر است در کنار او باشید و در زمان دویدن، کاملا از او مراقبت کنید.
کاری که کودک باید انجام دهد: در این مرحله بچه ها یاد می گیرند که با دوچرخه بدوند و همزمان تعادل خود را حفظ کنند. اکثر بچه ها خود به خود وارد این مرحله می شوند، اما اگر به راهنمایی احتیاج دارند و فرصتی برای حضور در کنار دیگر کودکان دوچرخه سوار ندارند، می توانید از کلیپ های مختلفی که در YouTube به اشتراک گذاشته می شود، استفاده کنید.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ مرحله 3 کوتاهترین مرحله یادگیری است. هنگامی که بچه ها دویدن را یاد می گیرند، به راحتی به سمت بلند کردن پاها از زمین پیش می روند. بچه های ماجراجو به سرعت از این مرحله عبور می کنند (گاهی اوقات در عرض یک روز!)، در حالی که این ممکن است برای بچه های ترسو چند هفته طول بکشد.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: ما به شما توصیه می کنیم که بجای استفاده از سه چرخه یا دوچرخه با چرخ های کمکی، از دوچرخه های تعادلی استفاده کنید چون کودک به سرعت می فهمد که می تواند دوچرخه را به هرجاییکه مایل است، هدایت کند. در نتیجه بهتر است به بچه ها اجازه دهید در مناطق آزاد تمرین کنند که دیگر نگران پیچیدن کودک در خیابان یا برخورد او با بلوک ها و پیاده روها نباشید. حتماً وقت بگذارید و به فرزندتان یاد دهید که در چه مکان هایی مجاز به دوچرخه سواری هستند و در کجاها مجاز نیستند.
.
4- نشستن، دویدن و بلند کردن پاها از زمین (برای کودکان بین 2.5 تا 4 سال)
کاری که کودک باید انجام دهد: در آخرین مرحله کودک بر دوچرخه ی بدون رکاب خود تسلط کامل پیدا می کند. فرزند شما در این مرحله آخرین و مهیج ترین قسمت سواری را تجربه می کند. بلند کردن پاها از زمین و سر خوردن، برای اکثر بچه ها یک گام طبیعی است و آنها به تنهایی وارد این مرحله می شوند.
در مرحله نهایی دوچرخه سواری تعادلی، همه چیز ممکن است زیرا کودک شما اکنون تسلط کامل پیدا کرده است و می تواند از پارک های اسکیت و مناطق سرازیری گرفته تا پیست دوچرخه سواری و بطور کلی در هر مکانی که دوست دارد، بازی کند و با دوچرخه تعادلی خود هر کاری انجام دهد.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ بسیاری از والدین تصور می کنند که دوچرخه ی بدون رکاب، صرفاً وسیله و ابزاری برای یادگیری دوچرخه سواری واقعی به کودک است. این طرز فکر تا حدی درست است اما واقعیت این است که دوچرخه های تعادلی برای کودکان کوچکی طراخی شده اند تا بتوانند به راحتی سوار دوچرخه شوند بدون اینکه نگران زمین خوردن و از دست دادن تعادل خود باشند.
بنابراین عجله نکنید و بگذارید فرزندتان از دوچرخه ی بدون رکاب خود لذت ببرد تا زمانی که تمایل به دوچرخه سواری پیدا کند.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: برای کودکانی که به راهنمایی بیشتر نیاز دارند، هل دادن آرام دوچرخه در امتداد یک مسیر کوتاه می تواند به یادگیری سریعتر کمک کند. بچه های خود را برای تفریح و گشت و گذار، به مسیرهای پیاده روی، پارک ها و پیست های دوچرخه ببرید! مکان مناسبی برای تمرین کودک پیدا کنید چون محل تمرین، تاثیر زیادی در پروسه ی یادگیری دارد.
.
روش توقف دوچرخه های بدون رکاب
به کودک یاد دهید که با استفاده از پاهای خود، ترمز کند
یادگیری نحوه ی ترمز کردن بخصوص در دو مرحله آخر دوچرخه سواری حیاتی است. بچه ها ذاتاً می دانند که برای متوقف کردن دوچرخه باید از پاهایشان استفاده کنند. آنها معمولاً با استفاده از تمام پای خود برای ترمز کردن استفاده می کنند.
با این حال برخی از بچه ها می خواهند با کمک انگشتان پا، دوچرخه را متوقف کنند (بصورتیکه پاهایشان پشت سر آنها قرار می گیرد). اگرچه کشیدن انگشتان پا روی زمین به کودک کمک می کند تا متوقف شود اما معمولاً باعث آسیب به کفش ها و در مواقع شدید، انگشتان پا می شود. به این ترتیب کودک را تشویق کنید که برای ترمز گرفتن، کل کف پاها را روی زمین قرار دهند و به این ترتیب عمر کفش های خود را نیز افزایش دهند. استفاده از کفش های جلو باز در زمان دوچرخه سواری کودک توصیه نمی شود!
با توجه به تصویر فوق، برای متوقف کردن دوچرخه های بدون رکاب سه روش وجود دارد: 1- قرار دادن کف پا روی زمین 2- کشیدن انگشتان پا روی زمین 3- استفاده از ترمز دوچرخه
.
ترمز گرفتن با استفاده از ترمز دوچرخه
پس از اینکه کودک توانست تعادل خود را در زمان دوچرخه سواری حفظ کند، قادر خواهد بود از ترمز دستی دوچرخه نیز استفاده نماید. اینکار به آنها امکان می دهد سریعتر متوقف شوند و از ساییدگی و پارگی کفش های خود جلوگیری کنند. بچه ها تا سن 2.5 یا 3 سالگی، از هماهنگی کافی دست و چشم برای استفاده از ترمز دستی برخوردار نیستند.
همه دوچرخه های تعادلی ترمز دستی ندارند، بنابراین اگر در مناطق پر از پستی و بلندی زندگی می کنید و نگران ترمزهای دوچرخه ی فرزندتان هستید، سعی کنید دوچرخه های تعادلی دارای ترمز را خریداری کنید.
از دیگر مزایای داشتن ترمز در دوچرخه های تعادلی این است که کودک نحوه ی استفاده از ترمز دوچرخه را یاد می گیرد و بهتر می تواند با دوچرخه های پدالی کار کند.
.
یادگیری استفاده از دوچرخه های بدون رکاب برای کودکان چقدر طول می کشد؟
یادگیری استفاده از دوچرخه های بدون رکاب نسبت به سه چرخه، اسکوتر یا دوچرخه های دارای چرخ کمکی، به زمان بیشتری نیاز دارد. در نتیجه اینکار ممکن است برای والدین و حتی بچه ها کمی خسته کننده شود و در برخی مواقع باعث کنار گذاشتن آن شود. بنابراین توجه داشته باشید که یادگیری نحوه ی استفاده از دوچرخه های بدون رکاب می تواند زمان ببرد.
توجه داشته باشید که مدت یادگیری، به سن و خلق و خوی کودک بستگی دارد. یک کودک 3 ساله مشتاق و دوستار ورزش، ممکن است ظرف یک هفته بر روند کار مسلط شود. اما این پروسه ممکن است برای یک کودک کوچکتر و ترسوتر ماه ها طول بکشد.
اگر آموزش دوچرخه سواری به کودک از سنین بسیار پایین مثلا 18 ماهگی آغاز شود، معمولا 9 ماه تا یک سال طول می کشد تا کودک بتواند به طور کامل بر دوچرخه خود مسلط شود. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که هر بچه ای متفاوت است و مراحل یادگیری می تواند برای برخی از کودکان سرگرم کننده و کوتاه باشد.
استفاده از دوچرخه های بدون رکاب محدودیت سنی ندارد و کودکان می توانند سال ها از این دوچرخه ها استفاده کنند و لذت ببرند.
.
روش تنظیم دوچرخه ی بدون رکاب برای کودکان
قبل از اینکه کودک خود را سوار دوچرخه کنید، باید ارتفاع زین را به درستی تنظیم کنید. برای دوچرخه ی بدون رکاب، پای کودک باید به زمین برسد و در حالیکه به راحتی روی زین نشسته است، قدم بردارد و راه برود.
برای درک بهتر این موضوع، به سه تصویر زیر نگاه کنید. همانطور که مشاهده می کنید، تصویر سمت چپ نشان می دهد که زین دوچرخه برای کودک بالاست. تصویر وسط نیز نشاندهنده ی پایین بودن زین است و تصویر سمت راست، ارتفاع ایدآل زین را نشان می دهد.
در تصویر بالا سمت چپ دوچرخه برای کودک بزرگ است، تصویر وسط دوچرخه کوچک است و در تصویر سمت راست اندازه است
توجه داشته باشید که قبل از سوار شدن کودک، باد لاستیک های دوچرخه را تنظیم کنید.
.
راه های جلوگیری از آسیب کودک در زمان زمین خوردن
کودکان نوپا و پیش دبستانی معمولاً در زمان شروع دوچرخه سواری، زمین می خورند. بنابراین استفاده از دستکش، زانو بند و کلاه ایمنی برای کودکان بسیار توصیه می شود.
اما به طور کلی زمین خوردن بچه ها در ابتدای کار، مشکل خاصی بوجود نمی آورد و معمولاً باعث صدمه ی جدی او نمی شود. وقتی بچه ها در دوچرخه سواری پیشرفت می کنند و سرعت خود را بالا می برند، احتمال آسیب دیدن آنها در هنگام زمین خوردن بیشتر می شود.
سه تصویر فوق، حالات زمین خوردن کودکان در زمان دوچرخه سواری را نشان می دهد.
دو دلیل زیر نشان می دهد که زمین خوردن با دوچرخه های بدون رکاب، معمولاً منجر به آسیب جدی نمی شود:
1- دوچرخه های کوچک کودکان، در سطح پایینی قرار دارند و از زمین فاصله ی کمی دارند. این فاصله ی کم منجر می شود که کودک در زمان زمین خوردن، آسیب جدی نبیند.
2- دوچرخه های بدون رکاب، هیچ پدالی ندارند بنابراین کودک در زمان زمین خوردن با آنها تماس پیدا نمی کند و احتمال آسیب او کاهش میابد.
.
آیا دوچرخه ی بدون رکاب، به زیرپایی نیاز دارد؟
بسیاری از والدین اغلب نگران این هستند که کودک در زمان بلند کردن پاها از زمین، باید پاهای خود را کجا قرار دهد.
در تصاویر فوق، دوچرخه های بدون رکاب دارای زیرپایی و بدون آن را مشاهده می کنید.
بچه ها به طور طبیعی هنگام سر خوردن پاها را بالا می آورند و نگران نیستند که با آنها چه کنند. بنابراین داشتن زیرپایی، یک مورد ضروری و مورد نیاز نیست و تنها در صورت تمایل می توانید از آنها استفاده کنید.
برخی از زیرپایی ها در دوچرخه سواری کودک مزاحمت ایجاد می کنند بنابراین اگر مایل به خرید این دوچرخه ها هستید، حتما این نکته را مد نظر قرار دهید و از طراحی استاندارد دوچرخه اطمینان حاصل نمایید.
.
پس از اینکه کودک روش استفاده از دوچرخه ی بدون رکاب را آموخت، چه کنیم؟
پس از تسلط کامل کودک بر دوچرخه ی بدون رکاب، یکی از پدال های دوچرخه (سمت راست یا چپ به دلخواه خود) را نصب کنید. سپس در زمانی که یک پای کودک روی پدال است، از او بخواهید که با پای دیگر، خود را به جلو هل دهد.
پس از آن پدال دوم را نصب کنید و از کودک بخواهید که شروع به رکاب زدن کند. در همین حین از پشت هوای کودک را داشته باشید تا زمانیکه بتواند تعادل خود را بطور کامل حفظ کند.
.
نکات ایمنی دوچرخه سواری کودکان
برای علاقه‌مند کردن کودکان به استفاده از این کلاه‌ها، سعی کنید رنگ موردعلاقه‌شان را خریداری کنید. به آنها پیشنهاد دهید که با برچسب‌های رنگی و شبرنگ، که امنیت آنها را در تاریکی نیز افزایش می‌دهد، کلاه ایمنی را هر طور که دوست دارند تزیین کنند.
مطمئن شوید بند کلاه محکم، اما طوری که با آن راحت باشند بسته شده باشد و در خرید سایز مناسب کلاه نیز دقت کنید. کلاه ایمنی، سر را از جراحت‌ها حفظ می‌کند؛ اما این به این معنی نیست که غیرقابل‌تخریب است و باید در مراقبت از آن دقت کنید. پرتاب کلاه ایمنی به سطوح سخت به آن صدمه می‌زند و خاصیت حفاظتی آن را کاهش می‌دهد. برای انتخاب و راهنمای خرید کلاه ایمنی استاندارد و ضد ضربه به مقاله راهنمای خرید کلاه ایمنی مراجعه کنید.
نکته‌ی مهم دیگر اندازه مناسب دوچرخه است. زمانی که با هر دو پا بر روی زمین روی دوچرخه می‌ایستید فاصله مجاز شما از میله‌ی بالای آن بین ۲.۵ تا ۷.۶ سانتی‌متر است. پیش از دوچرخه‌سواری از سلامت ترمزها اطمینان حاصل کنید و روغن‌کاری زنجیر چرخ‌ها را کنترل کنید. بهتر است برای بهتر دیده شدن کودکان توسط خودروها، از لباس‌هایی با رنگ روشن استفاده شود.
کفش مناسب دوچرخه‌سواری در جلوگیری از آسیب‌دیدگی بسیار مهم است. استفاده از دمپایی یا کفش پاشنه‌دار حفظ تعادل را مشکل می‌کند و احتمال آسیب دیدن پا را افزایش می‌دهد. بهتر است از کفش‌های ورزشی استفاده شود و اگر کفش بنددار باشد مطمئن شوید بند آنها محکم بسته شده، زیرا در صورت باز شدن ممکن است خطرآفرین باشد.
منطقه مجاز برای دوچرخه‌سواری را با در نظر گرفتن مناطق خطرناک و پررفت‌وآمد برای کودکان تعیین کنید. به آنها یادآوری کنید که اگر نیاز باشد از خط‌کشی عابرپیاده عبور کنند، از دوچرخه پایین آمده و آن را پیاده از خیابان عبور دهند.
برای حفظ تعادل دوچرخه در صورت وجود مانع، هر دو دست باید همواره روی فرمان باشد. حتماً به کودکان هشدار دهید به در ماشین‌های پارک شده نزدیک نشوند، زیرا در صورت باز شدن در خودرو و برخورد با آن جراحات شدیدی به دوچرخه‌سوار وارد می‌شود.
اگر فرزندتان با دوستانش به محلی که احتمال وجود خودرو هست برای دوچرخه‌سواری می‌رود از آنها بخواهید در یک صف تک‌نفره دوچرخه برانند و کنار هم حرکت نکنند. همانند رانندگی، نگاه کردن به دو طرف خیابان در تقاطع‌ها نکته‌ای بسیار مهم و اساسی در دوچرخه‌سواری است و باید از دوچرخه‌سواری در خلاف مسیر خودروها اجتناب کرد.
استفاده از تجهیزات ایمنی مانند، کلاه ایمنی و زانوبند برای دوچرخه‌سواری بسیار مهم است؛ اما در درجه اول آنچه ما را از خطرهای جانی حفظ می‌کند، داشتن تمرکز و مهارت لازم برای کنترل دوچرخه و آشنایی با قوانین مربوط به آن است.
.
منابع :
.https://imentraffic.ir
.https://honarfardi.com
.https://namnak.com
.https://arya-charkh.ir
قـبـلـی
