ایجاد انگیزه برای اختراع در خانه

یکی از جنبه های لذت بخش طرح ایده ها، ایجاد امکان تجربه ی همکاری و هیجان انگیز بودن آن برای  کودکان و والدین است. کودکان، بیشتر به چیزهایی فکر می کنند که به ذهن بزرگسالان نمی رسد، مانند درست کردن دود کش با رول کاغذ توالت برای خانه ی پرنده ها یا درست کردن کلاه با مقوا و روبان. آن ها به این ترتیب نه تنها از مهارت های تفکر خلاقانه و انتقادی استفاده می کنند، بلکه به  مهارت های اجتماعی و تجربه ی کارهای گروهی دست می یابند. هنگامی که کودکان با دوستان شان برای بازی گرد هم می آیند یا وقتی بی کارهستند، آن هارا  کنار جعبه ی اختراعات ببرید یا این امکانات را برایش فراهم کنید: جعبه ای از هدیه های کوچک تهیه کنید. کودکان، شگفتی یافتن گنج را دوست دارند. کیسه ای کاغذی یا پارچه ای را با چیزهای قدیمی و دور انداختنی هیجان انگیز پر کنید. در این بسته، دست کم چیزی شبیه سینی بگذارید تا کودکان بتوانند از آن به عنوان زیر بنای اختراع شان استفاده کنند. از کودک تان بپرسید:” با این هایی که در کیسه هستند، می توانی چه چیزهایی درست کنی؟”

.

کودک شما می تواند چه کارهایی با گل های آفتاب گردان، میوه های کاج، گل های خشک شده و بنشن انجام دهد؟

.

اختراع و نوآوری، تنها ساختن و به هم وصل کردن نیست، بلکه می تواند شامل جدا کردن چیزها و تکه تکه کردن آن ها هم باشد. دستگاه های مکانیکی دور انداختنی مانند تلفن ها، رادیو و تلفن های همراه قدیمی را در دسترس او قرار دهید تا آن ها را کشف کند.

.

موادی را که نور را بازتاب می دهند، مانند آینه های نشکن، فویل آلومینیم، جواهرات بدلی براق، چراغ قوه و عینک آفتابی فراهم کنید. با پرسش “از چند راه؟” او را دعوت کنید کشف کند “از چند راه” می تواند از وسیله ای مانند بشقاب، قرقره، کیسه، حلقه های پلاستیکی یا جعبه ی تخم مرغ استفاده کند. با کاغذ بازی کنید. کاغذها به شکل ها و بافت های گوناگونی در می آیند. انواع گوناگونی از فرآورده های کاغذی مانند بشقاب، پاکت، فنجان، جعبه های کوچک، کارت های تبریک و خرده کاغذ های دیواری جمع کنید.

.

این کار برای او درست مانند نفس کشیدن، طبیعی است. با پشتیبانی از قوه ی ابتکار ذاتی کودک، او را برای استفاده ی نوآورانه از دانشی که دارد و به دست خواهد آورد، تشویق کنید. همان گونه که آلبرت انیشتین می گوید: “تخیل بسیار مهم تر از دانش است. دانش برای همه ی ما که می دانیم و درک می کنیم، محدود شده است، در حالی که تخیل شامل همه ی جهان می شود و همه ی آن چه دانسته و درک خواهد شد. زیرا، دانش محدود است به آن چه اکنون می دانیم و می فهمیم، اما تخیل فراتر از زمان و مکان حرکت می کند.”